Onderwijsrecht: actuele onderwerpen

primair onderwijs / voortgezet onderwijs / middelbaar beroepsonderwijs / hoger onderwijs

advocaat onderwijsrecht

Nieuwsberichten

CBHO schept duidelijkheid over invulling Iudicium Abeundi

Een student geneeskunde aan de Erasmus Universiteit maakt zich over de jaren schuldig aan meerdere gedragingen. Na beëindiging van de relatie tussen de student en een leerling-verpleegkundige heeft de student gedreigd om opwindende selfies van haar op te hangen in het Elisabeth Tweesteden Ziekenhuis, het ziekenhuis waar zij als leerling-verpleegkundige zou gaan werken. Deze laatste gedraging doet de universiteit besluiten de inschrijving van de student op grond van artikel 7.42a van de WHW (het zogenoemde Iudicium Abeundi) te beëindigen. Het hanteren van deze bevoegdheid brengt met zich dat de student de opleiding niet kan afronden, ook niet aan een andere universiteit.

Naast een betwisting van de verweten gedragingen en de ernst daarvan, stelt de student zich op het standpunt dat de gedragingen in tuchtrechtelijk opzicht niet zouden leiden tot een ontzegging van de bevoegdheid het beroep van arts uit te oefenen en de doorhaling van de inschrijving in het BIG-register.

In zijn uitspraak licht het College van Beroep voor het Hoger Onderwijs toe hoe het beoordelingskader dient te worden ingevuld. Het CBHO overweegt:

'Zoals uit overweging 2.5.2 volgt, is hierbij niet doorslaggevend dat de gedragingen van appellant in tuchtrechtelijk opzicht zouden leiden tot een
ontzegging van de bevoegdheid het beroep uit te oefenen en de doorhaling van de inschrijving in het BIG-register. De ter zitting van het College aangehaalde tuchtrechtelijke uitspraken, die volgens appellant gaan
over ernstigere gedragingen en niet hebben geleid tot de zwaarste tuchtrechtelijke sanctie, leiden daarom niet tot het beoogde doel.'

Uit de uitspraak volgt dat niet lichtvaardig mag worden besloten de student op grond van het Iudicium Abeundi uit te schrijven, doch dat niet per definitie sprake hoeft te zijn van gedragingen die, bij de uitoefening van het beroep van arts, tot ontzetting uit het beroep zouden leiden. In de onderhavige kwestie was van belang dat de student eerder soortgelijk gedrag had vertoond, doch volgens de universiteit niet corrigeerbaar bleek te zijn. De universiteit heeft daarom in redelijkheid van de bevoegdheid neergelegd in artikel 7.42a WHW gebruik mogen maken.

Uitspraak 26 juni 2020, CBHO 2019/156

CBHO neemt onvooringenomenheid examinatoren aan

Een student aan de Hogeschool Utrecht kan zich niet verenigen met de beoordeling van zijn afstudeerscriptie. Het werk, dat eerder met een onvoldoende is becijferd, is door hem herkanst. De beoordeling blijft echter gelijk en er is sprake van knip- en plakwerk. De student komt hiertegen in beroep en verzoekt tevens om een herbeoordeling door andere examinatoren.

Het College van Beroep voor de Examens verklaart het beroep gegrond en komt tot het oordeel dat de beoordeling onvoldoende is gemotiveerd. Het verzoek om herbeoordeling door andere examinatoren wordt afgewezen. Tijdens de zitting bij het CBE geven de examinatoren aan dat zij niet naar de in beroep aangevoerde argumenten van de student hebben gekeken omdat zij 100% zeker zijn van de beoordeling. Zodoende heeft de student er geen vertrouwen in dat de herbeoordeling anders zal uitvallen.

De student stelt beroep in bij het College van Beroep voor het Hoger Onderwijs. Het CBHO komt tot het oordeel dat de opstelling van de examinatoren tijdens de zitting bij het CBE onvoldoende aanleiding vormt van vooringenomenheid uit te gaan. Zodoende wordt het beroep ongegrond verklaard.

Wel wordt het beroep gegrond verklaard op een formeel punt. De examencommissie heeft de mogelijkheid van bezwaar opengesteld. De wet (WHW) kent die mogelijkheid echter niet: 'Gelet op de voorgeschreven poging tot een minnelijke schikking heeft een dergelijke bezwaarprocedure ook geen toegevoegde waarde, terwijl de extra procedure voor studenten vertragend werkt en mogelijk problemen met termijnen oplevert. De omstandigheid dat de bezwaarfase optioneel is, verdraagt zich evenmin met het systeem van de WHW. '

Uitspraak 29 juli 2019, CBHO 2019/057

DUO treedt buiten bevoegdheid bij afwijzing verzoek verlenging diplomatermijn

Een studente dient vanwege persoonlijke omstandigheden een verzoek om verlenging van de diplomatermijn in. Dit verzoek wordt toegekend en de diplomatermijn wordt met vier jaar (waar maximaal vijf jaar mogelijk is) verlengd. Binnen die termijn behaalt zij alle vakken. Vanwege (het voortbestaan van) haar persoonlijke omstandigheden verzuimt zij tijdig het diploma aan te vragen. Zij wordt zodoende geconfronteerd met een studieschuld van ruim € 70.000,--, die door de Dienst Uitvoering Onderwijs (DUO) wordt teruggevorderd.

De studente dient, ondersteund door haar studentendecaan, nogmaals een verzoek in om verlenging van de diplomatermijn. Dit verzoek wordt afgewezen en de verklaring van de studentendecaan wordt, na een uitgebreide inhoudelijke toets door de DUO, gepasseerd.

De studente gaat in beroep bij de rechtbank Amsterdam en zij neemt het standpunt in dat de DUO niet bevoegd is de verklaring van de studentendecaan uitgebreid te toetsen. Het standpunt van de DUO dat die bevoegdheid de minister toekomt, is opmerkelijk. In eerdere procedures bij de Centrale Raad van Beroep (CRvB) heeft de DUO immers het standpunt ingenomen slechts van de verklaring van een studentendecaan te kunnen uitgaan en zelf geen inhoudelijk oordeel te kunnen geven (zie ter vergelijking CRvB 18 januari 2017, ECLI:NL:CRVB:2017:224).

De rechtbank volgt het standpunt van de studente en komt tot het oordeel dat de minister (DUO) buiten zijn bevoegdheid is getreden, door zelfstandig een inhoudelijk oordeel te geven over de vraag of de door de studente aangevoerde omstandigheden ertoe hebben geleid dat zij haar diploma niet binnen de diplomatermijn heeft behaald.

Ten gevolge van de uitspraak zal de aanzienlijke studieschuld van de studente alsnog worden kwijtgescholden. Wel is het afwachten of de DUO nog in hoger beroep gaat.

Uitspraak 26 juni 2019, Rechtbank Amsterdam AMS 18/4749

Beroep op Algemene Wet Gelijke Behandeling in vovo bij CBHO slaagt

Een studente aan de Haagse Hogeschool verzoekt op grond van artikel 2 van de Wet gelijke behandeling handicap of chronische ziekte (Wgbh/cz) om toekenning van een voorziening bij het maken van tentamens in verband met haar functiebeperking. Die voorziening ziet op het in een afgezonderd lokaal mogen maken van het tentamen. De hogeschool wijst het verzoek af omdat de voorziening volgens haar vanuit kostenperspectief (€ 3.000,-- per jaar) een onevenredige belasting zou vormen. Het College van Beroep voor de Examens (CBE) bekrachtigt de afwijzing.

De studente laat het er niet bij zitten en tekent beroep aan bij het College van Beroep voor het Hoger Onderwijs (CBHO). Hangende de beroepsprocedure dient zij een verzoek om een voorlopige voorziening in. Het CBHO wijst deze voorziening toe en komt tot het voorlopige oordeel dat het financiële belang van de hogeschool niet opweegt tegen de belangen van de studente. In de bodemprocedure zal blijken of dit voorlopige oordeel stand houdt.

Uitspraak 6 juni 2019, CBHO 2019/056.1

Bewijslast causaal verband persoonlijke omstandigheden negatief bindend studieadvies

Een studente aan de Hogeschool Rotterdam krijgt een negatief bindend studieadvies/bindend afwijzend studieadvies (nbsa, bsa, bas). Zij tekent hiertegen beroep aan en doet een beroep op persoonlijke omstandigheden. Zij wordt hierin ondersteund door positieve adviezen van zowel de studentendecanen als de studieadviseur. Deze organen bevestigen dat er sprake is van causaal verband tussen haar persoonlijke omstandigheden en het niet behaald hebben van de studievoortgangsnorm.

De persoonlijke omstandigheden worden door de directeur, die het studieadvies heeft uitgebracht, terzijde geschoven. Het College van Beroep voor de Examens (CBE) van de Hogeschool Rotterdam volgt de directeur in zijn standpunten. Het beroep wordt ongegrond verklaard.

De studente laat het er niet bij zitten en tekent beroep aan bij het College van Beroep voor het Hoger Onderwijs (CBHO). Het CBHO overweegt onder verwijzing naar een eerdere uitspraak van 16 mei 2018 (zaaknummer 2017/209) dat het niet aan de studente is het causaal verband aan te tonen nu de adviezen in haar voordeel spreken. Het beroep wordt gegrond verklaard en het studieadvies wordt vernietigd.

Uitspraak 18 april 2019, CBHO 2018/204

CBE Hogeschool Rotterdam moet proceskostenvergoeding betalen

Een student gaat in beroep bij het College van Beroep voor de Examens (CBE) van Hogeschool Rotterdam. Het beroep wordt gegrond verklaard, doch op het verzoek om toekenning van een proceskostenvergoeding wordt niet besloten. Nadat dit aan de orde wordt gesteld, wordt aangegeven dat geen recht op een proceskostenvergoeding zou bestaan nu het CBE geen bestuursorgaan zou zijn en er geen sprake zou zijn van een besluit. Dit laatste standpunt is vreemd, nu het CBE de student zélf in het beroep heeft ontvangen in plaats van het beroep niet-ontvankelijk te verklaren. De student verwezen naar het College van Bestuur, om daar een verzoek om financiële compensatie in te dienen.

Omdat het standpunt van het CBE evident onjuist is, wordt op principiële gronden beroep aangetekend. Het CBHO maakt korte metten met het standpunt van het CBE en verklaart het beroep kennelijk gegrond. Het CBE wordt veroordeeld tot de proceskosten. Dat een verzoek kan worden ingediend bij het College van Bestuur, is niet relevant. Daarnaast bevestigt het College dat een waarschuwing ten aanzien van vermeende fraude (in de zin van de WHW) uit oogpunt van rechtsbescherming met een Awb-besluit gelijk moet worden gesteld. De waarschuwing telt immers mee als er nogmaals een situatie van vermeende fraude speelt.

Uitspraak 3 april 2019. CBHO 2018/197.6

Overzicht

Volgen

Contactformulier

Contactgegevens

  • Parkstraat 20, 2514 JK Den Haag
  • tel: 070-3235825
  • fax: 070-3233629
  • e-mail: info@onderwijsrecht.nl

Copyright 2018 Verspaandonk Advocatuur